11 December 2009 is het zover en vertrek ik voor een aantal maanden, samen met Alexander, mijn jongste zoon naar Gambia, het land van de lach en de zon. Voor ons nu nog een groot avontuur en bijzonder om dit samen te gaan beleven.
Vorige week zag ik het boek ¨De Afrikaanse Prinses¨ geschreven door Sonia Sampayo in de boekenwinkel liggen en ik kon niet weg gaan zonder dit boek. Thuisgekomen heb ik het in een adem uitgelezen. Een prachtig boek.
Tijdens een optreden als danseres in Spanje leert Sonia de Senegalese muzikant Pap Ndiaye kennen. Al vrij snel vraagt hij haar met hem te trouwen en dolgelukkig gaat ze na haar haar huwelijk met hem mee naar Senegal om kennis te maken met haar schoonfamilie. Tijdens die reis krijgt ze te maken met allerlei problemen die voortkomen uit de cultuurverschillen en vele keren staat ze op het punt om alleen terug te gaan naar haar geboorteland. Uiteindelijk komt ze met behulp van de vrouwen en kinderen die ze ontmoet in Senegal over haar angsten en moeilijkheden heen. Ze keert terug naar Spanje, samen met Pap en wordt een professioneel danseres.
Over haar leven is een documantaire gemaakt en de muziek van deze documantaire laat naar mijn idee zien hoe het samen gaan van 2 culturen de mooiste aspecten van het leven naar boven haalt.
We zijn ons ervan bewust dat ons verblijf in Gambia niet altijd probleemloos zal verlopen, maar uiteindelijk verwachten we veel te leren van de mensen en het leven daar.
Wij zijn misschien rijk in materiele zin, maar zij zijn innerlijk zoveel rijker dan wij.
Voorlopig ben ik me nog aan het voorbereiden op de verhuizing die 28 November gaat plaatsvinden. Voordat we uiteindelijk kunnen vertrekken moet er nog een heleboel werk gedaan worden.
woensdag 28 oktober 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)