Alweer een week in Gambia en alweer vanalles gebeurd.
Vorige week maandag kwam ik en Sebastiaan na een redelijk lange vlucht van acht uur aan in Gambia. Alhagie stond al enkele uren te wachten op het vliegveld. Het was leuk om weer hier te zijn en om Alhagie terug te zien. Hij stond gelukkig niet zoals hij telefonisch beloofd had alleen in zijn onderbroek (grapje) op het vliegveld maar was netjes gekleed.
Aangekomen op de compound was het alsof ik nooit was weggeweest.
Tiger en Rik sprongen me van blijdschap bijna ondersteboven. Ze zien er goed uit, behalve het oor van Rik is helemaal geinfecteerd. Maar ja wat kun je eraan doen zonder dierenarts.
Het was rustig op de compound, alleen Sally (een jonge vrouw uit Brikama) en Secou waren aanwezig.
In de loop van de dag en de volgende dag kwamen er steeds meer mensen om ons te groeten en het grappige is iedereen vraagt naar Alexander.
De eerste dagen een beetje rustig geacclimatiseerd en met Alhagie op pad om mijn telefoonnummer te activeren. Maar aangekomen bij Africell was het gesloten i.v.m. een public holiday. De volgende dag weer terug naar Africell, maar toen werd ons verteld dat het die dag niet te regelen was dus moesten we de volgende dag weer terugkomen.
Volgende dag weer terug naar die man die we gesproken hadden, maar hij was er niet, terwijl hij gezegd had om 11.00 uur terug te komen. En toen was het zaterdag, Africell gesloten. Eindelijk vandaag (maandag), na een week heb ik mijn telefoonnummer van vorig jaar weer geactiveerd. Tel. 7992008.
Van de kerstsfeer hebben we hier niets meegekregen. Is zo totaal anders dan in Nederland. Het zijn gewone dagen die voorbij gaan net zoals alle andere dagen.
Toen we met Alhagie onderweg waren naar Africell vroeg ik hem of zijn auto (Mercedes) nog in orde was en hij bevestigde dat het nog steeds een prima auto was. Promt sloeg de auto af en stonden we stil op het midden van de drukke kruising naar Senegambia. Vervaarlijke rook kwam onder de motorkap vandaan. Uiteindelijk bij een garage dichtbij kwamen ze erachter dat ze een paar dagen eerder vergeten waren om er water in te doen. Wel belangrijk natuurlijk!
Woensdagmiddag hadden we een meeting met het team van het jongerencentrum maar dat liep nogal uit de hand want Muhammed had een slimme zet gedaan. Alhagie was vreselijk boos op hem en hier moet nog grondig over gesproken worden.
Ik heb uiteindelijk de meeting gecanceld omdat het te lang ging duren en twee dagen later heb ik een nieuwe meeting ingelast. Toen heb ik één voor één met de medewerkers kunnen spreken en de probleempjes die spelen boven water kunnen halen.
Sommige kleine dingetjes spelen al een half jaar terwijl ik ze in een paar minuten heb opgelost. Zoals een kapotte ruit in de deur van de bibliotheek, die stuk is gegaan tijdens een gevecht tijdens en disco programma. Muhammed wil geen geld uitgeven om het te repareren en vind dat het door de jongen die hem stuk gemaakt heeft moet betalen. Volgens Alhagie is die jongen erg arm en heeft het geld niet en kan Ousman hem maken. Volgens Ousman zou Alhagie een stuk plaatmateriaal kopen om hem te maken en nog steeds niet gedaan. Zo draaien ze steeds om elkaar heen. Ik ben naar Ousman gegaan heb een stuk plaatmateriaal uitgezocht en gevraagd om het te maken. Gefixed is ie nu!!!
Zaterdag bij een bijeenkomst geweest met de theatergroep. Dat was zo inspirerend!!
Naast het theater willen ze ook andere activiteiten organiseren zoals een cleaningday en een maraton. Erg leuk allemaal. Ze kwamen met zo´n 30 jongelui opdagen en Bakery had de leiding tijdens de bijeenkomst. Hij is daar prima geschikt voor. Tijdens de cleaningday a.s. zondag willen ze de afval die naast het Youth Centre opgestapeld ligt opruimen. Er moet een tractor geregeld worden om de rommel af te voeren. Iedereen is zeer te spreken over het werk wat Marlies hier de afgelopen 6 weken heeft verzet. Ze dragen haar op handen. Prachtig werk Marlies!!!!
Vanmiddag een gesprek gehad met de trainer van de karateclub. Hij is gestopt omdat de leden niet op tijd op komen dagen en niet betalen. Ik kan het me voorstellen als je 3 x per week uit Serekunda komt en kosten maakt hiervoor. Nu hebben we afgesproken dat we eerst meer reclame gaan maken voor karate via de theatergroep en via de scholen in Tanji om te zien of we meer leden kunnen krijgen. We gaan daarnaast een overeenkomst maken die nieuwe leden moeten tekenen. Zogauw iemand zich niet hieraan houdt vliegt hij of zij eruit. Anders is het geen werken voor die man en het is zo jammer dat het gestopt is want hij is erg goed in het geven van trainingen en een mogelijkheid voor de jeugd om wat discipline te leren wat hier overal ontbreekt.
Op 9 December willen we een dans wedstrijd organiseren en vanaf vandaag gaan we beginnen met adverteren. Ik wil het groots aanpakken want wie weet kunnen we in de toekomst ook een dansdocent naar Gambia halen.
Bolong heeft weer een baby, een klein meisje. Hij kwam me opzoeken en hebben een paar uur gezellig zitten te kletsen. Hij heeft nog steeds een drukke baan bij GRTS en is nog steeds dankbaar voor het gereedschap wat we hebben gegeven een paar jaar terug.
Ousman traint ondertussen 6 jongens en heeft het druk met timmer opdrachten.
Ook geweldig natuurlijk voor hem en de jongens.
Houwa (Kadijatou) is weer terug gekomen. Ze kwam afgelopen vrijdag aangelopen met een grote tas op haar hoofd, net toen Alhagie en ik met de auto wilden vertrekken. Ik zag haar aankomen en rende naar haar toe. Ik was zo blij haar te zien. Mijn mooie meisje is weer terug (voor iedereen die mijn boek heeft gelezen weet wat ik bedoel).
JJ heef nu een winkel aan het strand. Een goede lokatie waar hij veel kan verkopen in de toekomst.
Alhagie Bah zit in zijn dorp in het binnenland. Ik hoop hem ook nog te zien.
Vanavond heb ik een gesprek met Bah, die speciaal voor mij is gekomen. Hij zit met zijn handen in het haar (voor zover als hij die heeft want hij is kaal) want hij is zo moedeloos over zijn toekomst. Het is en blijft moeilijk hier voor jonge mensen en ik heb echt met ze te doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten