Feestje

Door het gebeuren met de container vorige week ben ik snel overstuur door kleine dingen. Het heeft nogal wat impact op me gehad, maar door een aantal gesprekken met mensen hier gaat het nu wel weer beter.
Afgelopen woensdag heb ik samen met Amie en Franco, Eefje (mijn collega) naar het vliegveld gebracht. Ze voelde zich niet helemaal in orde de laatste twee dagen en moest helaas ziek naar huis. Gelukkig is ze goed aangekomen en kan ze thuis een beetje uitzieken. Ze heeft hier verder echt een hele fijne tijd gehad. Ik vond het ook erg gezellig met haar en zal haar gaan missen.
Toen we weer thuis kamen vroeg Alhagie of ik met hem mee wilde gaan naar Serekunda, maar hij wilde niet vertellen waarvoor. De auto werd geparkeerd bij het politieburo en hij vertelde mij dat ik absoluut niet uit de auto mocht komen en dat hij wat boodschappen ging doen. Met een CD tje van Kalif Seita en wat sms'jes sturende naar Sebastiaan en Alexander dacht ik het wel even vol te kunnen houden. Mijn uitzicht was een golfplaat waarachter om de beurt de politie mensen stonden te plassen. Nou ja, ik rook het gelukkig nog net niet. Na een half uur gewacht te hebben kwam Alhagie terug naar de auto om te zeggen dat er mensen die hij kende bij een ongeluk waren betrokken geraakt en dat hij hen wilde helpen. De jongen die schuldig was zat in de gevangenis en hij wilde regelen dat deze jongen vrij kon komen. Het duurde even maar nadat ik een kleine twee uurtjes gewacht had in de auto mocht de jongen vrij uit. Terug naar huis vroeg ik om een verklaring, wat de reden was dat ik in de auto moest blijven, maar hij kon me dat niet vertellen zei hij. Ik werd natuurlijk steeds nieuwschieriger en haalde allerlei dingen in mijn hoofd, maar s'avonds ontdekte ik het geheim. Hij had cadeautjes voor me gekcoht vanwege ons driejarig samenzijn en een hele mooie kaart laten schrijven (door Amie) en hij had vlees en drinken gekocht zodat we een klein feestje konden geven voor de mensen die bij ons wonen en werken. De radio werd naar buiten gehaald, het kampvuur opgestookt en op reggea muziek en andere Afrikaanse songs werd onder een hemel van duizenden sterren gedanst. Het restaurant werd die avond de dansvloer en Amie, Tanta en Alhagie Bah met nog een paar anderen hadden het grootste plezier. Kortom het was erg gezellig en een grote verassing voor mij.
Gisteren ben ik met Alhagie nog naar een paar projecten van Go for Africa gegaan om een uitnodiging af te geven voor 1 Maart. De bedoeling is dat de Nederlandse stage begeleiders en studenten die nu onderweg zijn met auto's en de Gambiaanse leraren en studenten die betrokken zijn bij de stages elkaar gaan ontmoeten in het jongerencentrum in Tanji. Na een bezoek aan de scholen zijn we een vriend van Alhagie op gaan zoeken in Kanifing. Hij woont in een heel mooi groot huis, wat hier het witte huis genoemd word. Het huis is twee verdiepingen hoog en zo groot als de compound, je kan er via een paadje nog net omheen lopen. Daarna zijn we naar Fajikunda gereden om daar Alhagie Jaiteh (die werkt bij de lokale TV zender GRTS) op te zoeken. Ik heb nl. een paar weken geleden een erg indrukwekkende documentaire op TV gezien waarin hier in Afrika, een hele groep albino's bij elkaar gebracht worden om hun organen en hersenen te verwijderen en deze te verhandelen.
Ik wilde Alhagie van GRTS vragen of hij voor mij deze documentaire kan achterhalen.
Ik wil in Europa gaan kijken of ik via een mensenrechten organisatie iets kan doen tegen dit onrecht. Ook wil ik kijken of ik via Kalif Seita (een bekende Malinese zanger en ook een albino) iets kan bereiken.

Thuis gekomen werd het vrij koud in de avonduren en heb ik binnenshuis, samen met Amie naar 4 voor mij erg interessante (maar niet echt) Nigeriaanse films gekeken.