Bob

Nog even een kort laatste bericht vanuit Gambia voordat ik a.s. woensdag weer vertrek naar Nederland. Afgelopen weekend ben ik een dag of 4 ziek geweest. Mijn verkoudheid begon weer op te spelen nu met koorts en ben ik een paar dagen in bed/thuis gebleven. Ik had ook helemaal geen zin om iets te ondernemen en besloot toch maar om antibicotica te gaan nemen. Dit heeft me er uiteindelijk wel bovenop geholpen maar ik werd daar weer heel moe en lusteloos van. Nu na een paar dagen voel ik me weer beter en ben ik de laatste dingen aan het afsluiten.
Gisteren vroeg Alhagie me of ik mee wilde naar Banna, die na drie jaar nog steeds in de gevangenis verblijft. Ik vond het wel heel fijn om hem nog even te kunnen zien. Hij had een flinke buik gekregen en ik vroeg hem of ze een goed restaurant hadden in de gevangenis. Daar moest hij wel om lachen. Hij vertelde dat op 6 Mai de uiteindelijke beslissing valt. Uit andere bronnen hoorde ik dar ze zijn vrijgesproken en dat ze binnenkort vrij komen. Ik hoop oprecht hen alle 6 volgende keer in vrijheid terug te zien in Jakaba/Kuntaur.
Vanmorgen een hoop tumult weer betreft Bob. Twee dagen geleden had hij uit een doos met kleding die achter gelaten was door studenten, schoenen gestolen. Alhagie sprak hem vanmorgen hierop aan wat uitliep op een gevecht tussen hem en Bob. Gelukkig waren er voldoende jongesn aanwezig om ze te kalmeren. Alhagie hebben ze met 5 mensen van Bob af moeten halen, zo kwaad was hij. Afgelopen week had hij ook al schade toe gebracht aan de fiets die hier op de compound staat en troffen we hem al sluipend over de compound aan, midden in de nacht. Nu was het genoeg en heeft Alhagie hem van de compound afgezet. Later op de ochtend hebben we ook de politie ingeschakeld die hier zijn komen zoeken in de straat of ze Bob ergens konden vinden, maar hij was verdwenen. Zojuist is hij zijn koffer met zijn spullen op komen halen en is met een taxi weg gereden. Ik heb daarom het vermoeden dat hij het dorp uit is, want hij is in dit dorp nergens meer welkom. Hij probeerde vanochtend bij onze buren onderdak te vinden, maar die zeiden, als Alhagie jou weg gestuurd heeft hoef je hier ook niet aan te komen. Ik heb Alhagie al zo vaak gezegd, dat dit een never ending story is. Bob is te lui om te werken en vind het allemaal wel makkelijk als hij de hele dag rond kan hangen met wat vrienden, een sigaret en canabis terwijl er iemand ander opdraait voor zijn kosten. Het is misschien hard, maar de beste manier voor hem om te leren overleven is hem de straat op te sturen.

Aan de ene kant jammer dat mijn tijd in Gambia er weer bijna op zit, aan de andere kant ook fijn om weer naar huis te gaan en iedereen weer terug te zien. Ik heb weer een hoop te doen als ik terug ben in Nederland, zeker ook voor Gambia, dus vervelen hoef ik me voorlopig niet. Ik heb ook weer nieuwe ideeen die ik met hulp van alle lieve vrienden (misschien denken jullie wel, daar komt ze weer.....) uit ga werken. Verder ga ik de tweede helft van deze maand weer van start bij Amaliazorg en vind het ook leuk om alle collega's en bewoners weer terug te zien.
Hierbij wil ik iedereen bedanken die met interesse mijn weblog elke week hebben gelezen en wil ik vooral dank zeggen aan alle lieve mensen die ik hier in Gambia heb ontmoet en de mensen die me vanuit Nederland tot steun zijn geweest.
Tot volgend jaar!!!!!!