Weer in Gambia

Hier ben ik weer vanuit het warme Gambia. Deze paar dagen is er alweer van alles gebeurd. Na een vlotte vlucht vanuit Amsterdam kwam ik al vroeg in de middag aan op het vliegveld van Banjul. Omdat het vliegtuig te vroeg was, was er nog niemand die op me stond te wachten en heb ik gebeld met Alhagie. Na een half uurtje kwamen hij, samen met Franco en Baks me ophalen. Leuk om hen weer terug te zien, alleen was iedereen in mineur omdat er die dag 4 mensen waren overleden in het dorp en nog allemaal familie van elkaar ook. Aangekomen in Tanji was het helemaal stil op het strand. Een vreemde gewaarwording omdat er altijd leven is daar. Als we de moskee passeren ziet het zwart (zowel letterlijk als figuurlijk) van de mensen omdat ze net aan het bidden zijn voor de overledenen.
Verder leuk natuurlijk om iedereen weer terug te zien en sommige van hen zijn zo blij dat ik er weer ben dat ze gillend met gespreide armen aan komen rennen om me te begroeten. En als ik dan weer hier ben is het net of ik nooit ben weg geweest.
Alhagie heeft twee meisjes aangenomen om schoon te maken en te koken. Ze zien er nog erg jong uit maar blijken ouder te zijn dan ze lijken. Eentje van hen heeft al een zoontje van zes.
Op het moment wordt er aan alle kanten geschilderd, ons huis, maar ook het jongerenproject vanwege de gasten die komen. Ze zijn met twee mensen de hele dag bezig, maar ik verbaas me er nog steeds over dat ze zo kunnen kliederen met de verf. Alles zit steeds onder en het kost meer werk om het allemaal op te ruimen dan het te voorkomen, maar dat snapt nog steeds niemand.
Verder heb ik al in drie bedden geslapen sinds ik hier ben. Een keer vanwege een leger mieren die door de slaapkamer trokken om 12 uur s´nachts, een keer vanwege het geblaf en gehuil van honden en koos ik ervoor om op de bank te gaan liggen waar ik er minder lastm van had en dan natuurlijk in mijn eigen bed. Vannacht waren we pas om drie uur thuis. Gisteren hadden we een vriend van Alhagie op bezoek uit Duitsland (Gambiaan met zijn Duitse vrouw) Was erg gezellig en een leuk stel en zijn we laat op de avond nog even naar Senegambia geweest.
Zaterdag een meeting gehad in het jongerencentrum. Dit was erg geslaagd en ik heb ze dan ook wat complimenten gegeven. Ben er trouwens trots op dat we zo goed samen kunnen werken met alleen maar mannen hier, terwijl ik van zoveel andere stichtingen hoor dat ze veel beter met vrouwen kunnen werken.Zoals ze nu werken is het een goed team, alleen zou er wat meer inspiratie moeten zijn om nieuwe dingen te introduceren in het centrum, maar misschien dat de twee stagaires die uit Nederland komen daar verandering in kunnen brengen.

Ook lach ik hier heel wat af. Het is soms moeilijk uit te leggen waarom, maar sommige dingen zijn echt zo grappig en kunnen we ons dat in Nederland niet voorstellen. Allereerst bij Africeel waar ik ging om een nieuwe simkaart voor mijn telefoon. Aleen al voor een simpel simkaartje werd ik naar 6 verschillende loketten gestuurd zodat ik het hele kantoor gezien had. Lach helemaal dubbel daar en iedereen keek naar mij natuurlijk. In de avond had Alhagie honger en kocht nog wat brood wat hij op een stoel neer legde. Even later toen hij zijn brood wilde opeten was het verdwenen.
Had een van de honden het weg gepakt en die stonden in een hoekje smakelijk te smullen. Alhagie kwaad en rende ernaar toe. Toen hij vloekend terug kwam en ging zitten zat zijn schoenzool onder de hondepoep. Ik lag helemaal in een deuk en hij werd alleen maar bozer en was even in staat de honden allebei op straat te zetten. Even later zakte dat natuurlijk wel weer, maar Tiger, het jonge hondje heeft zoveel energie en bijt echt overal in en aan. Overdag liggen ze beiden aan een ketting, maar als ze dan s´avonds de vrijheid hebben wordt je er af en toe helemaal dol van. Ik vind dat wel grappig, maar hier vinden ze dat wat minder. De honden zijn al helemaal verknocht aan mij en ze voelen natuurlijk wel dat ik anders met ze om ga dan de meeste anderen hier. Tiger hangt dan ook de hele tijd aan mijn broekspijpen en als hij mij ziet gedurende de tijd dat hij aan zijn ketting zit piept hij alles bij elkaar, terwijl bij anderen doet hij dat niet.
Maar wel erg leuk om weer hier te zijn.