Home

vrijdag 11 maart 2011

Nederlandse les

Sinds een week of drie heb ik er weer een nieuwe taak bij en geef ik elke week Nederlandse les aan 3 volwassenen. De twee Muhammeds die in het Jongerenproject werken en Omar de leraar van de Nurseryschool. Ze vinden het reuze interessant en het is ook wel leuk om te doen. Voor mij is het soms ook wel grappig als ik naar hun uitspraak luister. Ik was er natuurlijk niet op voorbereid toen ze het me vroegen, maar gelukkig had Franco nog een boek met Nederlands voor immigranten en dat gebruik ik nu maar voor de paar weken die me nog resten hier.

Gisteravond toen we met zo'n 15 mensen bij het kampvuur zaten, kwam Sankung van 7 er ook bij zitten. We zaten een beetje te stoeien met zijn tweeen en hij had de grootste lol. Plotseling kwam hij bij mij op schoot zitten en gaf me een kusje op mijn wang. Ik was zo vertederd door dit gebaar. Echt heel lief en bijzonder.
Davy, een student van Go 4 Africa, die vannacht weer naar huis is gegaan had nog wat kadootjes voor Sankung achtergelaten en die had ik hem vanmorgen gegeven. Hij was er dolblij mee. Morgen (zaterdag) krijgt hij van mij de wekelijkse 5 dalasi en ik heb afgelopen week nog nieuwe kleertjes voor hem gekochtt. Bijna alles waar hij in loopt is kapot en maandag is er een speciale dag op school en kan hij er ook mooi uitzien.

Een week of twee geleden heb ik mijn kleine teen aan een steen gestoten en sinds die tijd blijft hij pijn doen. Ook heb ik een infectie op mijn arm. Waar dit vandaan komt weet ik niet maar het duurt allemaal lang voordat het over is. Ik kan niet met dichte schoenen lopen omdat mijn teen dan pijn doet dus moet ik op open schoenen lopen en ondanks een pleister op mijn teen of verband komt er hier in dat losse zand steeds vuil in. Sinds een paar dagen heb ik ook keelpijn en gisteravond werd ik verkouden. Allemaal lastig, maar zolang het hier bij blijft mag ik blij zijn. Twee dagen geleden is er een student terug gevlogen omdat hij al twee weken ziek was en maar niet beter werd. Dan ben je in Nederland toch wat beter af.

Dinsdag hebben we samen met Gambian Future Fund een gesprek gehad op de Tanji Lower Basic School, waar dagelijks zo'n 1300 kinderen naar toe gaan. De school is deels in een erbarmelijke staat en deze stichting wil de school gaan opknappen en aanpassen. Hiervoor is een groots plan uitgedacht incl. een tuin voor de moeders en een voetbalveld wat geschikt moet worden gemaakt voor competities, wat geld moet gaan genereren voor het onderhoud van de school. Alhagie is gevraagd of hij in een onafhankelijk bestuur wil plaatsnemen m.b.t. de belangen voor het voetbalveld. Dit plan zal pas in een latere fase tot stand komen want eerst willen ze beginnen met de renovatie van de school.

Komende week ga ik naar Travelpoort om mijn terug vlucht te boeken. Het schiet immers alweer op en ik ben me stilletjes alweer aan het voorbereiden op mijn thuiskomst. Het is niet even van oh.. ik vlieg wel weer naar huis. Nee, ik moet me echt voorbereiden en een knop omzetten in mijn hoofd om de omschakeling aan te kunnen. Als je hier vier maanden geweest bent ga je helemaal op in de cultuur, de mensen en dit land en Nederland is dan een totaal andere wereld.

Ik wens iedereen een fijn weekend toe!

Lieve groeten van Petra

Geen opmerkingen:

Een reactie posten