Weeshuis

Sinds Go 4 Africa hier is, voel ik me zo nu en dan net een moeder die een heel weeshuis runt.
Alleen de bewoners van het weeshuis (Nederlandse jongens van rond de 20 jaar oud) zijn allemaal net 2 a 3 maten groter en breder dan de meeste Gambianen hier. Maar ze hebben me ondanks hun leeftijd en formaat toch regelmatig nodig. Het zijn allemaal erg aardige jongens maar het geeft wel de nodige drukte. Ik heb zo'n beetje de supervisie over alles. Elke dag moeten er boodschappen gedaan worden en dat valt niet altijd mee, zeker als er geen auto ter beschikking is. Iedereen die bij ons werkt is erg druk met vanalles en nog wat. Tanta die bij ons kookt, staat 's morgens om 6 uur al op om op tijd het ontbijt klaar te hebben voor de jongens die al vroeg vertrekken naar hun stage adres. Anna, die bij ons schoonmaakt, komt elke morgen al om 7 uur en brengt dan vers boord mee. Alhagie Bah loopt ook de hele dag heen en weer. Hij tankt water als de tank leeg is, haalt benzine voor de generator, Geeft de planten in de tuin water en springt bij waar hulp nodig is. Daarnaast zijn er ook regelmatig dingen stuk, zoals eeen deurslot van de jongens, een toilet, een deur die los hangt ed. Hier moet steeds iemand voor geregeld worden en elke dag is er wel wat.
Omdat onze compound niet zo groot is brengt het ook veel geluidsoverlast te weeg. Vorige week heb ik maar 1 nacht redelijk kunnen slapen. Ze gaan door tot laat in de nacht of komen rond 4 uur in de nacht thuis, met veel lawaai van een avondje uit. 's Morgens vroeg zijn ze alweer vroeg van de partij en zitten ze om 7 uur te ontbijten. Mijn slaapkamer grenst aan het restaurant en is erg gehorig. Daarnaast nog alle bezoekers en studenten van Kairoh Garden of Franco''s compound die de hele dag door aan komen lopen. Soms heb ik het wel eens gehad en ga ik een wandeling maken met Alhagie of op Franco''s compound bij het kampvuur zitten. Hierdoor kom ik wel weer een beetje tot rust. Verder ligt er regelmatig eentje ziek in bed omdat hij teveel gedronken heeft. Maar goed dat is eigen schuld, dikke bult, zo gaat dat nou eenmaal met Nederlandse jongens van deze leeftijd.
Vorige week dinsdag zou de container voor het eerst geopend worden zodat alle spullen verdeeld konden worden onder de verschillende projecten. Er was een afspraak met 2 Nederlanders van Go 4 Africa en Alhagie dat ze om 8.30 uur bij de container zouden zijn. Maar omdat Alhagie tot 3.30 uur in de nacht naar een dronken student aan het zoeken was geweest, lag hij pas laat in bed.
's Morgens vroeg komen deze 2 Nederlanders de slaapkamer binnen gestormd zonder eerst te kloppen, op zo'n lompe manier, dat ik heel erg boos geworden ben. Ze hadden de sleutel nodig van de container en stonden met veel geweld midden in de slaapkamer. Zoals ze binnenkwamen vond ik echt geen manier van doen. Een Gambiaan zou dit nooit in zijn hoofd halen en klopt altijd respectvol op de deur of roept voorzichtig je naam. Toen ik boos werd en er wat van zei, lachten ze me nog uit ook. 's Middags zag ik 1 van de mannen op Kairoh Garden en heb ik hem nog eens goed gezegd dat ik deze manier van doen geen stijl vond. Als antwoord gaf hij dat het niet zijn probleem was maar mijn probleem. Dit maakte me nog bozer. Alhagie vertelde me later dat de betreffende man er toch wel mee zat dat ik zo boos geworden was en dat hij waarschijnlijk zijn excuses aan kwam bieden. Diezelfde avond bezochten beide mannen onze compound en ik veronderstelde dat ze hun excuses kwamen aanbieden, maar niets was minder waar. Ze vonden dat ik mijn excuus moest aanbieden. Nou, mooi niet. ik zou niet weten waarvoor. En nu hebben we dus een probleem, maar goed ik kan er eigenlijk niet mee zitten. Ik heb ze gezegd wat ik ervan vond vond en hier laat ik het maar bij.

Met Sankung (jongetje van 7 jaar) gaat het nog steeds erg goed. Afgelopen zaterdag kreeg hij voor het eerst 5 dalasi van mij voor zijn goede gedrag en trots dat hij was. We zijn echt vrienden geworden en hij is zo blij nu elke keer als hij mij ziet. Ik vertel hem ook steeds hoe goed dat hij het doet en hoe lief hij is. Hij is echt opgebloeid in amper twee weken tijd. Ik heb het vermoeden dat zijn moeder in Yakaba hem teveel vrijheid geeft en hij dan niet weet wat te doen en daardoor overal vervelende dingen uit gaat halen. Een paar regeltjes betreft de dagindeling werkt bij hem voortreffelijk. Toen ik zaterdag die 5 dalasi gaf, vertelde ik hem dat nadat ik mijn ontbijt op had, we samen naar Franco's winkeltje zouden gaan om snoepjes en koekjes te kopen. Toen ik zover klaar was en hem ging zoeken hoorde ik dat hij al naar een ander winkeltje was gegaan. Hij kon immers niet meer wachten.

Eergisteren nog een vervelend bericht gehad. JJ ofwel Kawsu (broer van Alhagie en Franco) en Soluman (vriend van Franco) zijn al een jaar spoorloos. Ze hebben een tijdje samen in Basse gewerkt, zijn beiden bouwvakker en hadden redelijk wat werk her en der. Twee weken geleden kwam er een jongen bij ons op de compound die vertelde dat hij JJ in Libie had gezien, waar hij ook net vandaan kwam. Ik vroeg hem hoe hij er dan uit zag en hij vertelde dat het een redelijk lange jongen was. Omdat JJ niet zo groot, zei ik tegen hem dat het dan wel om iemand anders zou gaan.
Nu kreeg Alhagie eergisteren een telefoontje van JJ met het bericht dat hij samen met Soluman naar Libie was gegaan, om zo uiteindelijk in Europa terecht te kunnen komen. Maar omdat de situatie in Libie onveilig is op dit moment zijn ze moeten vluchten en nu verblijven ze beiden in een vluchtelingenkamp in Egypte. Dit is weer een zorg meer voor Alhagie en Franco, want hoe krijgen ze hen weer thuis???? Franco vertelde me vanmorgen dat hij er de hele nacht niet van geslapen heeft. Hoe halen ze het ook in hun hoofd. Waarschijnlijk zijn ze beinvloed door anderen.
Ze willen dit verhaal niet tegen hun moeder vertellen want die slaapt geen nacht meer natuurlijk totdat JJ weer veilig thuis is.

Er is nog zoveel te vertellen, maar hier laat ik het maar bij voor vandaag. Misschien als ik over 5 weken weer thuis ben, dat alles wat hier speelt weer terug komt in mijn gedachten. Elke dag is weer anders hier en dat is ook de reden dat de tijd hier 5 x sneller lijkt te gaan dan in Nederland.