Wat me afgelopen week duidelijk werd is dat als we ons als team met heel veel liefde inzetten voor Nederlanders via het leggen van contacten, hulp, advies en steun via het bieden van onze vriendschap, het geven van inzicht in deze zo andere cultuur en onze openheid over ons leven hier,
krijgen we daarvoor met regelmaat terug: onbegrip of onverschilligheid.
Als we ons met dezelfde liefde inzetten voor Gambianen o.a. via het schenken van een paar kapotte mobieltjes en een schroevendraaiersetje, zodat een jongeman een klein inkomen kan verdienen met het repareren van mobieltjes,
krijgen we daarvoor met regelmaat terug: een gulle glimlach, een dankbare blik, woorden van waardering en respect.
Is dit misschien het resultaat van onze ´gematerialiseerde´ manier van leven of het individualisme?
Dit moest ik even kwijt!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten